2. رکوع به معنای هیئت خاص خم شدن در نماز نیست.

 1. چرا زکات را به معنای اصطلاح فقهی گرفتید، ولی رکوع را به معنای لغوی گرفتید، در حالیکه معنای لغوی و اصطلاحی آن یکسان است و رکوع در ابتدای شرع، بدون قرینه می توانست در معنای اصطلاحی خم شدن به کار رود.

 2. رکوع در لغت به معنای خم شدن است، و کاربرد آن در معنای تواضع مجازی و نیازمند قرینه است، که اینجا قرینه‌ای وجود ندارد.

 3. اگر رکوع به معنای خشوع باشد، نیازمند دو لازمه است: الف) تنها مؤمنانی که با خشوع زکات می‌دهند، دوستدار مؤمنان دیگرند . ب) یا خضوع هنگام نماز پیامی ندارد و لغو است.   این لوازم را هیچ کس از اهل سنت  ملتزم نخواهد شد، بنابر این، رکوع به معنای خضوع نیست.

 

 اشکال 3. توجه ویژه امام علی در نماز با توجه به سائل منافات دارد و وقوع چنین امری برای امام علی غیر ممکن است.

 1. انجام عبادتی (صدقه دادن) حین عبادتی دیگر منافات ندارد، جز آنکه صدقه را عمل کثیر بدانیم.

 2. قرآن: صدقات را تنها خدا می‌گیرد. روایات: مسکین، پیک خداست. پس صدقه دادن به پیک خدا، برای خداست و با نماز منافاتی ندارد.

اشکال 4. واژگان به صورت جمع بیان شده‌اند و تطبییق آن بر امام علی به تنهایی خلاف ظاهر است.

 1. جواب برخی اهل سنت: لفظ جمع در اینجا برای تشویق دیگران به انجام کاری است که امام علی انجام داد.

 2. قرآن در مواردی لفظ جمع را برای تشویق یا تنبیه آن را به کار برده است. مانند این آیه «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا عَدُوِّی‏ وَ عَدُوَّکُمْ أَوْلِیاءَ تُلْقُونَ إِلَیْهِمْ بِالْمَوَدَّةِ وَ قَدْ کَفَرُوا بِما جاءَکُمْ مِنَ الْحَقِّ یُخْرِجُونَ الرَّسُولَ وَ إِیَّاکُمْ أَنْ تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ رَبِّکُمْ إِنْ کُنْتُمْ خَرَجْتُمْ جِهاداً فی‏ سَبیلی‏ وَ ابْتِغاءَ مَرْضاتی‏ تُسِرُّونَ إِلَیْهِمْ بِالْمَوَدَّة» که الفاظ آن جمع است، ولی مصداق آن «حاطب بن ابی تلعبه» است.و یا آیات، منافقون: 8، مائده: 52.

  اشکال 5. عدم استناد امام علی به آیات ولایت

 جواب: این شبهه را تنها فخر رازی مطرح کرده، غافل از اینکه:

 1. امام علیg در احتجاج‌های خویش بر این آیه استناد کرده، از جمله: ابن بابویه در کمال الدین، علی بن طاووس در التحصین، ابراهیم بن محمد جوینی در فرائد المسطین.

 2. این رویداد در منابع شیعه و سنی از خود امام علی نقل شده که به منزله‌ی استدلال حضرت به این آیات است، علاوه بر آن رسول‌الله و ائمه نیز به این آیه بر ولایت امام علی و خودشان استناد کرده‌اند.

 اشکال 6. ناسازگاری حصر حقیقی (به دلیل کلمه انما) با امامت دیگر ائمه

 جواب: 1.  آیه ولایت تنها ولایت امام علی را اثبات می‌کند و ولایت سایر ائمه با دلائل دیگر قرآنی و روایی ثابت می‌شود، بنابر این آیه ناظر به امامت ائمه در زمان‌های بعد نیست تا منافاتی پیش بیاید، پس مفاد آیه به نحو قضیه خارجیه است.

 2. یا ولایت سایر ائمه در امتداد و طول ولایت امام علی است، چون همگی یک حقیقت‌اند، و با اثبات ولایت امام علی، ولایت سایر ائمه اثبات شده و با آن تنافی نخواهد داشت.

 3. یا جمع بودن کلمات این آیه، ولایت دیگر افراد اهل بیت را می‌رساند، و روایات رسیده از اهل بیت مؤیدی بر این مطلب است.